şəkli iglonun içindən, çəkmişdim. atamla hər səhər maşın rahat çıxa bilsin deyə piltənin üzərindəki qarları təmizləyirdik ki, qar qalanda sübhün şaxtası yolu dondurar, hərəkət eləməyə qoymazdı. qarları yöndəmsiz bir formada bir yerə yığmağa başladım, nə etmək istədyimi siftə mən də bilmirdim. balaca qar topunu qaldıra biləcəyim ağırlığa gətirənə qədər hər tərəfdən qar gətirərək kiçik dağımı böyütməyə başladım. bir gün içini açıb ətrafını sərtləşdirmək üçün hər gün barmaqlarımı hiss eləmiyənə qədər içini мастерок'la içini genişləndirmişdim. axır belə bir nəticə almışdım. içi iki 1.60 uşağın şahmat oynaya biləcəyi qədər yaxşı, ama damino üçün əlverişsiz bir iglo, daşları boylansan görərdin
harda qalmışdıq, tomdan danışırdıq, hə. tom iş görəndə yanımızda oturar, məktəbə gedəndə bir yerə qədər mənlə gələr, gələndə də darvazadan qarşılıyardı. hardasa tuta biləcəyi cücü, siçan-mış olsa, tez çağırırdım, pspsps, naxadı tuturdu temanı. böyük gözləri, kiçilərək hunter moduna keçib, qulaqları və burnu ilə ətrafı yoxlayırdı. ən maraqlısı da nə tuturdusa gətirirdi qabağıma, bax gör nə tutdum, sənçün eləmişəm e, qədrimi bil. 2 metrə ilanlar, rəngbərəng kərtənkələlər, sərçə, dələ, siçan, mış baxmırdı nədi, yoxamsa orda atırdı evin qabağına. hələ kayfına düşən də al-ver oynayırdı, əlini uzadırdı, eynən itlər kimi. anam çöldə balıq təmizləyirsə, o birilər kimi qap-apar fürsəti gözləməz, anam atanda payın götürüb gedirdi. atam belə o pişik üçün sür-sümük gətirirdi.
bu başlığa yazsam belə, bilirsiniz, tom pişik, ev heyvanı və ya adına qoya biləcəyimiz hər hansı bir ifadədən uzaq idi, tom adı mənim üçün sadəcə tom olmuşdu, üstünə bir tərif verilməyən.
ilk dəfə balası olmuşdu, biri ağ qara bənəkli, biri kömür, biri də ona, toma oxşayırdı, eynən dişsizin balaları. anam dedi ad qoyma hələ, balacadılar. düz də demişdi.
kömür öldü, ağa bəbir adını verdim, özü də adı kimi sürətliydi, sonralarda bağ işlədən əmimə vermişdim siçan tutmaq üçün, tutdu da. ama 1 həftə keçməmiş qayıtmışdı. toma oxşayana jerry adını verdim **eynən bu pişik (baxma: yazarların çəkdikləri pişik şəkilləri/-374434)**. adı kimi anasından ayrılmırdı, ancaq onunla oynayırdı. ama bu çox çəkmədi, bir səhər gözümü tomun səsi ilə açdım, qapının ağzında dayanmış, gözü bağlı ölü jerry'ə toxunur sonra mənə baxırdı. sanki bunun olacağını bilirmiş kimi soyuqqanlılığla onu da digərinin yanına basdırdım. bəbir də sonralarda itdi, qayıtmadı.
həmin vaxtdan sonra olan balalarının hamısına nə qədər yaxşı baxdımsa, gözlərində şirə yaranır, bədənlərini qarışqa basır, hərəkət edə bilmirdilər. əlimlə neçə pişiyin qarışqasını, şirəsini təmizləmişəm bilmirəm.
hazırlıqlara gedib gəlməyə başladım, həmin vaxtda tomun yaşlandığını hər gün nə qədər arıqladığına əlacsız şahidlik edirdim.
__________
balaca həmin günün çox da uzaq olmadığını başa düşmüşdü.
ㅤsakit bir kəndin, sakit sükunətində yüksələn günəşin zərif şüalarına oyandı. fikirləşdiyi kimi, tom ölmüşdü. ürəyinə ağır bir yük çökdü. o uşaq, həyatın və ölümün eyni qobelendə toxunmuş saplar olduğunu düşünmürdü. tom dostunun, kiçik pəncəli dostunun qarşısında artıq ölü olduğunu bilmək istəmirdi.
uşaq pişik yoldaşı ilə anların xatirəsinə onu basdıraraq bu melanxoliq xəyalda, bir parıltı tapdı bəlkədə; həyatın təqdim etdiyi gözəllik, sevgi və dostluq kimi müvəqqəti anlara dəyər vermənin bir xatırladıcısı. bu itkinin mərcəyindən baxaraq hər şeyin müvəqqətiliyini mənimsədi.
qəbullanma duyğusu ilə o, ayrılmış pişiyini son dəfə yumşaq bir şəkildə qucaqladı, dostluğa və öyrəndiyi dərslərə görə minnətdarlığını pıçıldadı. paylaşdıqları xatirələrin onun öz varlığının yolunu əbədi işıqlandıracağını bildiyindən bugün bunu yazaraq gülümsəməyə bilməzdi-*